Philetae coi, Hermesianactis colophon atque Phanoclis Reliquiae

Couverture
in libraria Gebaueria, 1829 - 282 pages
 

Pages sélectionnées

Fréquemment cités

Page 155 - Me miserum! certas habuit puer ille sagittas: Uror, et in vacuo pectore regnat Amor.
Page 15 - Lyde dilecta poetae, nec tantum Coo Bittis amata suo est, pectoribus quantum tu nostris, uxor, inhaeres, digna minus misero, non meliore viro. te mea supposita veluti trabe fulta ruina est: 5 si quid adhuc ego sum, muneris omne tui est.
Page 96 - ... si tamen, o superi, mortalia facta videtis, este mei memores (nihil ultra lingua precari sustinet) et longo facite ut narremur in aevo et, quae dempsistis vitae, date tempora famae!
Page 255 - Ex quo intelligi potuit id, quod saepe dictum est : ut mare, quod sua natura tranquillum sit, ventorum vi agitari atque turbari; sic et populum Romanum sua sponte esse placatum, hominum seditiosorum vocibus, ut violentissimis tempestatibus, concitari.
Page 36 - Omnis enim per se divom natura necesse est Immortali aevo summa cum pace fruatur...
Page 199 - Mente tamen, Phaethon, propior fuit. Ille relicto, (Nam Ligurum populos et magnas rexerat urbes) Imperio ripas virides amnemque querelis Eridanum implerat silvamque sororibus auctam, Cum vox est tenuata viro, canaeque capillos Dissimulant plumae, collumque e pectore longum Porrigitur, digitosque ligat iunctura rubentes, Penna latus velat, tenet os sine acumine rostrum. Fit nova Cycnus avis...
Page 236 - NEC tantum Clario Lyde dilecta poetae, Nee tantum Coo Battis amata suo est : Pectoribus quantum tu nostris, Uxor, inhaeres ; Digna minus misero, non meliore viro. Te mea, supposita veluti trabe, fulta ruina est...
Page xiii - ... vituperationis, esse. Whether he will have any cause to avail himself of this plea, my readers may determine for themselves, from the specimens I shall hereafter produce. It must be owned, even by those who disapprove of his conjectures, that they are often supported with learning and ingenuity, and they who are dissatisfied with his criticisms cannot complain of his want of civility, that great opprobrium of the sect. But, generally speaking, there is not that felicity in his emendations, which...
Page xiii - W. professes to deal only in the hypothetical sort of criticism ; and further observes, " plus in bond (conjectura) laudis, quam in mala vituperationis, esse." Whether he will have any cause to avail himself of this plea, my readers may determine for themselves, from the specimens I shall hereafter produce. It must be owned, even by those who disapprove of his conjectures, that they are often supported...
Page 36 - Persuadera cupit Credat Judaeus Apella, Non ego ; namque déos didici securum agere aevum, Nee, si quid miri facial natura, déos id Tristes ex alto coeli demittere tecto. Brundusium longae finis chartaeque viaeque est i

Informations bibliographiques