Images de page
PDF
ePub

etiam illi qui perfecti et electi dei sunt. dubitant utrum ipse sit Cristus qui in fine mundi secundum scripturam uenturus est an non. Hec omnia autem miracula omnibus modis per incantationes diabolicas falsa erunt. sed peccatoribus et incredulis uidebuntur esse

uera.

Excitabit uero persecutionem sub omni celo super omnes cristianos et omnes electos. Eriget itaque se contra fideles tribus modis. terrore. muneribus et miraculis. Dabit credentibus in se quasi abundantiam auri et argenti. Quos uero non potuerit decipere muneribus. superabit terrore. Quos per terrorem non poterit uincere. signis et miraculis temptabit seducere. Quos autem nec signis poterit illudere. in conspectu omnium miserabili morte temptabit necare. Tunc erit talis tribulatio. qualis non fuit ex eo tempore quo gentes esse ceperunt. usque ad tempus illud.

Tunc qui in agro sunt fugiant in montes. et qui super tectum non descendat in domum ut tollat aliquid de ea. Tunc omnis fidelis cristianus qui inuentus fuerit. aut deum negabit. aut per ferrum siue per ignem fornacis. siue per serpentes. siue per bestias. siue per aliud quodlibet genus tormenti interibit. si in fide permanserit. Hec autem tam terribilis et timenda tribulatio tribus annis manebit et dimidio in toto mundo. Tunc breuiabuntur dies propter electos. Et nisi dominus breuiasset dies. non fuisset salua omnis caro.

Tempus siquidem quando anticristus ueniet. uel quando dies apparere incipiet. Paulus apostolus in epistola ad Thessalonicenses (2 Thess. 2) Rogamus uos per aduentum domini nostri Iesu Cristi. manifestat in illo loco ubi ait. Quoniam non uenerit discessio primum et reuelatus fuerit homo peccati. filius perditionis. scimus enim quoniam post regnum Grecorum. siue etiam post regnum Persarum. ex quibus quodque suo tempore magna gloria uiguit. et maxima potentia floruit. ad ultimum quoque regnum Romanorum post cetera regna cepit. quod fortissimum omnium superiorum regnorum fuit. et omnia regna terrarum sub dominatione sua habuit. omnesque populorum nationes Romanis subiacebant. et seruiebant eius sub tributo. Inde ergo dicit Paulus apostolus. anticristum non antea in mundum esse uenturum. nisi discesserint omnia regna a Romano imperio. que ei subdita erant. Hoc autem tempus nondum aduenit. quia licet uideamus Romanum imperium ex maxima parte destructum. tamen quamdiu reges Francorum durauerint. qui Romanorum imperium tenere debent. Romani regni dignitas ex toto

non peribit. quia in regibus suis stabit. Quidam uero doctores nostri dicunt. quod unus ex regibus Francorum Romanum imperium ex integro tenebit. qui in nouissimo tempore erit. et ipse erit maximus et omnium regum ultimus. Qui postquam regnum suum feliciter gubernauerit. ad ultimum ueniet Hierosolimam. et in monte Oliueti sceptrum et coronam suam deponet. Hic erit finis et consummatio Romanorum Cristianorumque imperii. Statimque secundum predictam sententiam apostoli Pauli anticristum dicunt affuturum. et tunc reuelabitur homo peccati. anticristus uidelicet. qui licet homo sit. fons tamen erit omnium peccatorum et filius perditionis. hoc est filius diaboli non per naturam sed per imitationem. quia per omnia adimplebit diaboli uoluntatem. quia plenitudo diabolicę potestatis et tocius mali ingenii corporaliter habitat in illo. in quo erunt omnes thesauri malitię et iniquitatis absconditi. qui aduersatur id est contrarius est Cristo. omnibusque membris eius. et extollitur id est in superbia erigitur supra omne quod dicitur deus. id est super omnes deos gentium. Apollinem. Iouem. Mercurium. quos pagani deos existimant. Supra omnes istos deos extollitur anticristus. quia maiorem et fortiorem se faciet omnibus illis. Et non solum supra illos. sed et supra omne quod colitur. id est supra sanctam trinitatem que solummodo colenda et adoranda est ab omni creatura ita se extollet. ut in templo dei sedeat ostendens se tanquam sit deus. Nam sicut supra diximus. in ciuitate Babilonie natus. Hierosolimam ueniens circumcidet se dicens Iudeis. Ego sum Cristus uobis repromissus. qui ad salutem uestram ueni. ut uos qui dispersi estis congregem et defendam. Tunc confluent ad eum omnes Iudei. existimantes se deum suscipere. sed suscipient diabolum. Siue etiam in templo dei sedebit anticristus. id est in sancta ecclesia. omnes Cristianos cupiens facere martyres. et eleuabitur et magnificabitur. quia in ipso erit caput omnium malorum diabolus. qui est rex super omnes filios superbię.

Sed ne subito et inprouise anticristus ueniat. et totum simul humanum genus suo errore decipiat et perdat. ante eius exortum duo magni prophetae mittentur in mundum. Enoch scilicet et Helias. qui contra impetum anticristi fideles dei diuinis armis premunient et instruent eos et confortabunt et preparabunt electos ad bellum docentes et predicantes tribus annis et dimidio. Filios autem Israel quicunque eo tempore fuerint inuenti. hi duo magni prophetę et doctores ad fidei gratiam conuertent. et a pressura tanti turbinis

insuperabiles reddent. Tunc implebitur quod scriptura dicit. Si fuerit numerus filiorum Israel sicut arena maris. reliquię saluę fient. Postquam ergo per tres annos et dimidium predicationem suam conpleuerint. mox incipiet excandescere anticristi persecutio. et contra eos primum anticristus sua arma corripiet. eosque interficiet. sicut in apocalypsi dicitur. Et cum finierint inquit testimonium suum bestia que ascendit de abysso faciet aduersus eos bellum. et uincet eos et interficiet illos. Postquam isti duo interfecti fuerint. inde ceteros fideles persequens aut martyres eos gloriosos faciet. aut apostatas reddet. Et quicunque in eum crediderint. signum caracteris eius in fronte accipient.

Sed quia de principio eius diximus. quod restat de fine dicamus. Hic itaque anticristus diaboli filius et totius malitię artifex pessimus cum (7. tum) per tres annos et dimidium sicut predictum est magna persecutione totum mundum uexabit. et omnem populum dei uariis penis cruciabit. Postquam ergo Heliam et Enoch interficiet et ceteros in fide permanentes martyrio coronabit. ad ultimum ueniet ira dei supra illum sicut beatus Paulus scribit dicens. Quem dominus Iesus interficiet spiritu oris sui. Siue dominus Iesus interfecerit illum potentia uisionis suę siue archangelus Michahel interfecerit illum. per uirtutem domini nostri occidetur. non per uirtutem cuiuslibet angeli aut archangeli. Tradunt autem doctores quod in monte Oliueti anticristus occidetur in papilione et in solio suo in illo loco contra quem dominus ascendit in ceęlum. Debetis autem scire quia postquam fuerit anticristus occisus. non statim ueniet dies iudicii. nec statim ueniet dominus ad iuditium. sed sicut ex libro Danielis intellegimus. XL. dies concedet electis ut agant penitentiam propterea quia seducti sunt ab anticristo. Postea uero quam hanc penitentiam expleuerint. quantum temporis spacium fiat quousque dominus ad iuditium ueniat. nullus est qui sciat. sed in dei dispositione manet. qui ea hora seculum iudicabit. qua ante secula iudicandum esse prefixit. AMEN.

ABFERTIGUNG

VON DEM VON BERINGEN.

137

Docen im museum für altdeutsche literatur und kunst 1, 'Der von Beringen. in einer handschrift von 1347 finden sich von

ihm drei lieder und ein kurzes gedicht, der blinde überschrieben, welches anfängt Trivn ir habt es wol geschaft.' die drei lieder hat aus jener Münchener handschrift (cod. Germ. 717) herr Pfeiffer herausgegeben im vierten jahrgange von Schreibers taschenbuch für geschichte und alterthum in Süddeutschland (1844) s. 311 ff. das vierte gedicht mag hier folgen. es führt in der handschrift (bl.102a) die überschrift Das ist der blinde des von Beringen getiht. aber der blinde ist aufs gerathewohl aus den anfangszeilen genommen. ich habe Abfertigung über diese verse gesetzt: denn ein weib fertigt in ihnen einen verleumder spottend ab, der ihr den geliebten hatte verleiden wollen.

5

10

15

20

Triun, ir habent ez wol geschaft.
nu hânt ir ouch den verklaft
der mir ê sêr ze herzen lag.

den ich nach miner dünke wag

hôhe wand ze prisen,

von dem künnt ir mich wîsen

als der den blinden füeret

biz er den nagel rüeret.

ir müget sin ein getriuwer man.
ich wil iu volgen, ob ich kan,
als ein unbendic vogelhunt.

zwar, iwer tugentlicher munt

solt îtel zukker ezzen.

ich wil sin vergezzen

alsam daz äntel der sê.

ich möhte ez hân gemerket è:

do was ich wan ein tœrel.

ir spracht, im smecke ein œrel:

daz hân ich sider wol ervarn.

daz mich iwer lêr sô kan bewarn,

helt, des habt immer danc.

min selber kunst ist alze kranc:

ich wil gen iwer lère streben,

H.

1. habent, nicht Docens habt, die hs. || 4. dvnk || 5. brisen || 8. bis er den blinden nagel rûrt || 12. tugentloser. dadurch verdürbe die ironie. || 17. Do was ich wan daz ich bin ein tærel. man kann auch Do was ich streichen. || 18. spreht || 22. Min selbs alle ze kr. ||

25

die ir durch triwe mir künnent geben,
als gên dem stocke ein schuldic diep.
daz ist kurz, ir sint mir liep.
ir sint so wol bescheiden.

ir künnet mir in leiden

alsam der wahteln daz wisch.

30 ich wil in vliehen als diu trisch
alliu tich fliuhet.

[ocr errors][subsumed][merged small][merged small][merged small]
[ocr errors]

zwar, iuwer lêre ziuhet

mich billich: si ist ân gebrest,
noch ganzer danne ein wefsen nest.
waz hât iu solich witze geben

daz ir mäncliches leben

sô künnent ûz gescheiden?
zwar, man sol iuch kleiden
billich in frowen Eren wæte.
habent daz von mir stæte
daz daz mîn volge niht verbirt
daz er als wênic von mir wirt
gegrüezet als daz bluomen tal
ze meien von der nahtigal.
ist er alsô? des wânde ich nit.
nu tuont nâch der getriwen sit
und nemt mîn endelichen war.
ir redent tugentlichen gar.
frowen künnt ir wol schônen.
man sol iu billich lônen,

ob uns kein tugent ist bekant.

kumt fruo: man tuot iu in die hant.

29. Frisch 2, 453, mit berufung auf Aitinger vom vogelstellen c. 15, erklärt wischfang 'wenn man einen wisch haber oder anders getraid im winter wenn schnee gefallen ist zu einem loch hinausgestreckt und die darauf sitzenden emmerling finken und andere vögel mit einem drat an deren füfsen anhaket und hineinzieht.' hierdurch erledigt sich der zweifel Schmellers 4, 190. der ironische sinn ist‘ihr vermögt ihn mir zu verleiden wie der wachtel der wisch der sie lockt zuwider ist.' || 30. 'die trusch, die aalraupe, gadus lota L. Schmeller 1, 500. || 38. iv

« PrécédentContinuer »