Images de page
PDF
ePub

fieri prohibete. Insuper, ex parte nostra, Conanum comitem diligenter convenite ut infra triginta dies tantam tamque presumptuosam invasionem absque dilatione corrigat. Quod ni fecerit, in eum et in totam terram suam gladium Sancti Spiritus terribiliter exeremus.

OBSERVATIONS.

Copies coll. Baluze, tomes XLI et LXXIV.

Edit. par D. Lobineau, II, col. 273, et par D. Morice, Pr., I, col. 534. Voir Le Duc-Le Men, pp. 170-172.

CXVII

ITEM LITTERE EJUSDEM AD HERUEUM ROTONENSEM ABBATEM DE INVASIONE BELLE INSULE

ET DE INOBEDIENTIA

1117

Gerardus Engolismensis episcopus et Sancte Romane Ecclesie legatus, Herueo Rotonensi abbati.

In exordio epistolae te salutarem, nisi quia interdictum nostrum contempnis et cum monachis tuis scismaticis factis scienter participas. Apostolice siquidem Sedis auctoritate te invitamus. ut concilio quod in secunda ebdomada imminentis quadragesime Engolisme1 celebraturi sumus, remota omni occasione, intersis, de invasione Belle Insule et de inobedientia, quod justicia dictaverit suscepturus.

OBSERVATIONS.

Copies coll. Baluze, tomes XLI et LXXIV. Edit. par D. Lobineau, II, col. 276, et par D. Morice, Pr., I, col. 538. Voir Le Duc-Le Men, p. 172.

1. Le concile d'Angoulême eut lieu en 1118 (Labbe, Concilia, X, p. 827).

CXVIII

AD MORUANUM VENETENSEM EPISCOPUM

1117

Gerardus Engolismensis episcopus et Sancte Romane Ecclesie legatus, Moruano venerabili Venetensi episcopo salutem et benedictionem.

Adversus pullulantia vitia et enormitates in ecclesia et populo Dei emergentes, ex precepto domini nostri Papae, concilium in secunda ebdomada imminentis quadragesime, Engolisme celebrare disposuimus. Ad quod fraternitatem vestram invitamus atque Apostolicae Sedis auctoritate vobis precipimus ut Herueum Rotonensem abbatem ex nostra et vestra parte quod, remotis occasionibus, eidem concilio intersit invitetis. Quod si a tanto conventu se subtraxerit, procul dubio canonice districtionis sententiam suscipiet.

OBSERVATIONS. Copies coll. Baluze, tomes XLI et LXXIV. Edit. par D. Lobineau, II, col. 276; et par D. Morice, Pr., I, col. 538. Voir Le Duc-Le Men, p. 172.

CXIX

LITTERE ERMENGARDIS COMITISSE AD GIRARDUM

ENGOLISMENSEM LEGATUM

1118

Venerabili domino et pio patri Gerardo Engolismensi episcopo ac Sancte Romane Ecclesie legato, Ermengardis comitissa humilis vestre sublimitatis ancilla, salutem.

CHRONIQUE DE LA FACULTÉ

1906-1907

I

BACCALAURÉAT

Session de juillet 1906. -Sujets de composition.

Version latine (A, B, C).

LE MOMENT DE LA RETRAITE

POUR L'ORATEUR

Omnibus dicendi virtutibus usus orator in judiciis, concionibus, senatu, in omni denique officio boni civis, finem quoque dignum et optimo viro et opere sanctissimo faciet, non quia prodesse unquam satis sit, et illa mente atque illa facultate prædito non conveniat operis pulcherrimi quam longissimum tempus, sed quia decet hoc quoque prospicere, ne quid pejus quam fecerit, faciat. Neque enim scientia modo constat orator, quæ augetur annis, sed voce, latere, firmitate; quibus fractis aut imminutis ætate seu valetudine, cavendum est ne quid in viro summo desidere

tur, ne intersistat fatigatus, ne quæ dicet parum audiri sentiat, ne se quærat priorem. Vidi ego longe omnium, quos mihi cognoscere contigit, summum oratorem, Domitium Afrum, valde senem, quotidie aliquid ex ea quam meruerat auctoritate perdentem, quum, agente illo, quem principem fuisse quondam fori non erat dubium, alii (quod indignum videatur) riderent, alii erubescerent : quæ occasio illis fuit dicendi malle eum deficere quam desinere. Neque erant illa qualiacumque mala sed minora. Quare vir prudens, antequam in has ætatis veniat angustias, receptui canet, atque in portum integra nave perveniet.

Composition française (A, B, C, D).

1. Quel est l'homme, demande Mme de Staël, dont le génie même n'est pas, à beaucoup d'égards, l'ouvrage de son siècle? Commenter cette pensée 2. Un poète lyrique a écrit :

en s'appuyant sur deux exemples empruntés l'un à l'histoire politique, l'autre à l'histoire littéraire.

Si l'humanité tolère encore nos chants,

C'est que notre élégie est son propre poème

Et que seuls nous savons, sur des rythmes touchants,

En lui parlant de nous, lui parler d'elle-même.

13

« PrécédentContinuer »