ΤΑ ΤΟΥ ΔΡΑΜΑΤΟΣ ΠΡΟΣΩΠΑ.

ΠΥΘΙΑΣ ΠΡΟΦΗΤΙΣ.

ΑΠΟΛΛΩΝ.

ΟΡΕΣΤΗΣ.

ΚΛΥΤΑΙΜΝΗΣΤΡΑΣ ΕΙΔΩΛΟΝ.

ΧΟΡΟΣ ΕΥΜΕΝΙΔΩΝ.

ΑΘΗΝΑ.

ΠΡΟΠΟΜΠΟΙ.

ΕΡΜΗΣ.

ΚΗΡΥΞ.

ΔΙΚΑΣΤΑΙ.

ΕΥΜΕΝΙΔΕΣ.

ΠΥΘΙΑΣ.

ΠΡΩΤΟΝ μὲν εὐχῇ τῇδε πρεσβεύω θεῶν
τὴν πρωτόμαντιν Γαῖαν ἐκ δὲ τῆς Θέμιν,
ἢ δὴ τὸ μητρὸς δευτέρα τόδ' ἕζετο
μαντεῖον, ὡς λόγος τις· ἐν δὲ τῷ τρίτῳ
λάχει, θελούσης, οὐδὲ πρὸς βίαν τινὸς,
Τιτανὶς ἄλλη παῖς χθονὸς καθέζετο
Φοίβη δίδωσι δ ̓ ἡ γενέθλιον δόσιν

5

Φοίβῳ τὸ Φοίβης δ' ὄνομ ̓ ἔχει παρώνυμον. formed by a ekgui ehange λιπὼν δὲ λίμνην Δηλίαν τε χοιράδα,

κέλσας ἐπ ̓ ἀκτὰς ναυπόρους τὰς Παλλάδος,

1. πρῶτον μὲν apodosin habet in ἔπειτα, ν. 29. “Primum, inquit, precor obtestorque Deos Delphicos ut faveant mihi adytum ingressuræ: deinde ingredior." (Paley.)

Id. πρεσβεύω θεῶν, “ I give precedence amongst Gods."

5. θελούσης, scil. Θέμιδος.—πρὸς βίαν τινός. Æschylus probably alludes to the account given by Pindar, who makes Earth contend fiercely with Apollo for the oracular seat (see Schol. on Eum. 2). Euripides seems to follow this myth, Iph. Τaur. 1234 sqq.

7. ή, femin. from us, ille. (Paley.) Hermann after Porson, reads δίδωσιν ἥ.

10.

—γενέθλιον δόσιν. On the tenth day
after a child's birth, when it was named,
the festival called αμφιδρόμια was held,
and the relations brought presents
(ὀπτήρια). Serv. on Ter. Phorm. init.

9. χοιράδα, properly a crag shaped
like a hog's back, from χοίρος : so ραχία,
“ a precipitous shore,” from ράχις, in
Prom. V. 738. Comp. Eur. Troad. 89,
and Virg. Æn. "Dorsum immane mari
summo."

10. ναυπόρους. Transl. “ the shipharbouring shores of Pallas,” i. e. the shores near Athens which ships pass through to the harbours of Piræus, Phalerum, &c.

ἐς τήνδε γαῖαν ἦλθε Παρνησσοῦ θ' ἕδρας.
πέμπουσι δ ̓ αὐτὸν καὶ σεβίζουσιν μέγα
κελευθοποιοὶ παῖδες Ηφαίστου, χθόνα
ἀνήμερον τιθέντες ἡμερωμένην.

20

μολόντα δ ̓ αὐτὸν κάρτα τιμαλφεῖ λεως, γ. 49.912 15
Δελφός τε χώρας τῆσδε πρυμνήτης ἄναξ.
τέχνης δέ νιν Ζεὺς ἔνθεον κτίσας φρένα,
ἵζει τέταρτον τόνδε μάντιν ἐν θρόνοις.
Διὸς προφήτης δ ̓ ἐστὶ Λοξίας πατρός.
τούτους ἐν εὐχαῖς φροιμιάζομαι θεούς.
Παλλὰς προναία δ ̓ ἐν λόγοις πρεσβεύεται.
σέβω δὲ νύμφας, ἔνθα Κωρυκὶς πέτρα
κοίλη, φίλορνις, δαιμόνων ἀναστροφή haunt
(Βρόμιος δ' ἔχει τὸν χῶρον, οὐδ ̓ ἀμνημονῶ,
ἐξ οὗτε Βάκχαις ἐστρατήγησεν θεὸς,
λαγὼ δίκην Πενθεῖ καταῤῥάψας μόρον)
Πλειστοῦ τε πηγὰς, καὶ Ποσειδῶνος κράτος

11. Παρνησσοῦ, the Ionic form. Dobree, Adv. ii. 175.

13. παῖδες Ηφαίστου : the Athenians generally; as descended from Erichthonius, son of Hephæstus and Athena, according to one legend: and particu larly, all clever artisans. On some copper coins of Athens is found the head of Hephaestus, with hammer, tongs, &c.

16. πρυμνήτης ἄναξ. Comp. Shakspere, Henry VI. Part ii. act 2, scene 3, "God and king Henry govern England's helm:" where "realm" is wrongly read. 17. κτίσας = ποιήσας, as v. 684, μηδ' ἀκαρπώτους κτίσαι.

20

called from the nymph Corgeia, mother by Apolls of Lycoreus.

25

tions this temple of Athene πpovala at
Delphi. The name πρόνοια is of later
origin. It may be doubted whether
this line is not the quotation of some
Scholiast which has crept into the text.
—ἐν λόγοις, “ in my subsequent address,”
opposed in a manner to ἐν εὐχαῖς, ν. 20.
Comp. Choeph. 631, κακῶν δὲ πρεσ-
βεύεται τὸ Λήμνιον λόγῳ. Herm. reads
εὐλόγως, unnecessarily.

24. οὐδ ̓ ἀμνημονῶ, scil. αὐτοῦ ἐν
λόγοις, “I do not forget to address
him."

25. ἐστρατήγησεν = στρατηγὸς ἦν. 27. Comp. Apoll. Rhod. ii. 71. Κωρύκιαι νύμφαι Πλειστοῖο θύγατρες. Ποσειδῶνος, who was lord of Delphi μέσφα Καλαυρείης ἦλθεν ἐς ἀντίδοσιν, Callim. in Schol.

καλοῦσα, καὶ τέλειον ὕψιστον Δία.
ἔπειτα μάντις εἰς θρόνους καθιζάνω.

καὶ νῦν τυχεῖν με τῶν πρὶν εἰσόδων μακρῷ
ἄριστα δοῖεν· κεἰ πάρ ̓ Ἑλλήνων τινὲς,
ἴτων πάλῳ λαχόντες, ὡς νομίζεται
μαντεύομαι γὰρ, ὡς ἂν ἡγῆται θεός.

ἦ δεινὰ λέξαι δεινὰ δ ̓ ὀφθαλμοῖς δρακεῖν πόλιν μ' ἔπεμψεν ἐκ δόμων τῶν Λοξίου, have seength ώς μήτε σωκεῖν, μήτε μ' ἀκταίνειν στάσιν τρέχω δὲ χερσὶν, οὐ ποδωκίᾳ σκελῶν

2.xx.72.x1-427

δείσασα γὰρ γραῦς, οὐδέν· ἀντίπαις μὲν οὖν.
ἐγὼ μὲν ἕρπω πρὸς πολυστεφῆ μυχόν

ὁρῶ δ' ἐπ' ὀμφαλῷ μὲν ἄνδρα θεομυσῆ

ἕδραν ἔχοντα, προστρόπαιον, αἵματι

40

στάζοντα χεῖρας, καὶ νεοσπαδὲς ξίφος mely drugs from
ἔχοντ', ἐλαίας θ' ὑψιγέννητον κλάδον,

λήνει μεγίστῳ σωφρόνως ἐστεμμένον, dunky

thing-a cipher." Comp. Suppl. 720,
γυνὴ μονωθεῖσ ̓ οὐδέν· οὐκ ἔνεστ ̓ Αρης.
μὲν οὖν = immo vero -"Nay, she is like
a child in strength rather than a woman.'
Jelf, Gr. Gr. 550 b, wrongly connects
οὐδὲν δείσασα.

41. προστρόπαιον, see Introd. § 22.
42. νεοσπαδες ξίφος. This tallies
exactly with the last scene of the Choe-
phoro; Orestes is supposed to have
betaken himself to his place of refuge so
quickly, as not to have yet relinquished
his weapon.

44. λήνει (lanà), “ a woollen fillet.” —μεγίστῳ. The commentators rightly object to the tameness of this epithet. Linwood ingeniously remarks that the next line (τῇδε γὰρ τρανῶς ἐρῶ) is a kind of apology for the Priestess dwelling