POEMATA. HYMENEAL ON THE MARRIAGE OF HIS ROYAL HIGHNESS THE PRINCE OF WALES'. IGNARÆ nostrûm mentes, et inertia corda, Scilicet ignorant lacrymas, sævosque dolores, Dura rudimenta, et violentiæ exordia flammæ; Scilicet ignorant, quæ flumine tinxit amaro Tela Venus, cæcique armamentaria Divi, [nus; Irasque, insidiasque, et tacitum sub pectore vulNamque sub ingressu, primoque in limine Amoris Luctus et ultrices posuere cubilia Curæ; Intus habent dulces Risus, et Gratiæ sedem, Et roseis resupina toris, roseo ore Voluptas : Regibus huc faciles aditus; communia spernunt Ostia, jamque expers duris custodibus istis Panditur accessus penetraliaque intima Templi. · Printed in the Cambridge collection. Tuque Oh! Angliacis, Princeps, spes optima regnis, Ne tantum, ne finge metum; quid imagine captus Hæres, et mentem pictura pascis inani ? Umbram miraris : nec longum tempus, et ipsa Ibit in amplexus, thalamosque ornabit ovantes. Ille tamen tabulis inhians longum haurit amorem, Affatu fruitur tacito, auscultatque tacentem Immemor artificis calami, risumque, ruboremque Aspicit in fucis, pictæque in virginis ore: Tanta Venus potuit; tantus tenet error amantes. Nascere, magna Dies, qua sese Augusta Bri tanno Committat Pelago, patriamque relinquat amanam; Cujus in adventum jam nunc tria regna secundos Attolli in plausus, dulcique accensa furore Incipiunt agitare modos, et carmina dicunt; Ipse animo sedenim juvenis comitatur euntem Explorat ventos, atque auribus aëra captat, Atque auras, atque astra vocat crudelia; pectus Intentum exultat, surgitque arrecta cupido; Incusat spes ægra fretum, solitoque videtur Latior effundi pontus, fluctusque morantes. Nascere, Lux major, qua sese Augusta Britanno Committat juveni totam, propriamque dicabit; At citius (precor) Oh! cedas melioribus astris: Nox finem pompæ, finemque imponere curis Possit, et in thalamos furtim deducere nuptam; Sufficiat requiemque viris, et amantibus umbras: Adsit Hymen, et subridens cum matre Cupido Accedant,sternantque toros, ignemque ministrent; Ilicet haud pictæ incandescit imaginæ formæ Ulterius juvenis, verumque agnoscit amorem. Sculptile sicut ebur, faciemque arsisse venustam Pygmaliona canunt: ante hanc suspiria ducit, Alloquiturque amens, flammamque et vulnera narrat: Implorata Venus jussit cum vivere signum, Fæminæam inspirans animam; quæ gaudia sur gunt, Audiit ut primæ nascentia murmura linguæ, Luctari in vitam, et paulatim volvere ocellos Sedulus, aspexitque nova splendescere flamma; Corripit amplexu vivam, jamque oscula jungit Acria confestim, recipitque rapitque; prioris Immemor ardoris, Nymphæque oblitus eburnæ. Tho. GRAY, Pet. Coll. SAPPHIC ODE. To Mr. West'. Æstuat agmen! Fallere Musâ ? Cedere nocti; Mr. Mason considered this as the first original production of Mr. Gray's Muse; because verses imposed, either by schoolmasters or tutors, ought not to be taken into the consideration. Et, pedes quò me rapiunt, in omni Fonte Aganippen. Risit et Ver me, facilesque Nymphæ Surripit aura : Me reclinatum teneram per herbam: Quà leves cursus aqua cunque ducit, Et moras dulci strepitu lapillo Nectit in omni. Hæ novo nostrum ferè pectus anno Purior hora: Otia et campos nec adhuc relinquo, Mollior æstas). Namque, seu, lætos hominum labores Prataque et montes recreante curru, Purpurâ tractus oriens Eoos Vestit, et auro; Sedulus servo veneratus orbem Pingere Calpen; Usque dum, fulgore magìs magis jam Scena recessit. 0 ego felix, vice si (nec unquam Surgerem rursus) simili cadentem Parca me lenis sineret quieto Fallere Letho! Multa flagranti radiisque cincto Sentit Olympus? ALCAIC FRAGMENT. O LACHRYMARUM fons, tenero sacros Felix! in imo qui scatentem LINES ADDRESSED TO MR. WEST, FROM GENOA. HORRIDOS tractus, Boreæque linquens Littora soles. |