nostra nobiscum sunt; quis bia nostra à nobis sunt; quis noster Dominus est? Propter vastitatem inopum à gemitu pauperum, nunc consurgam, dicit Dominus. Ponam in salutari auxilium eorum. noster Dominus est? 6. Propter miseriam inopum, et gemitum pauperum, nunc exurgam, dicit Dominus. Ponam in salutari : fiducialiter agam in eo. 7.Eloquia Domini, eloquia casta: argentum igne examinatum, probatum terræ, purgatum septuplum. 8. Tu, Domine, servabis nos, et custodies nos à generatione hâc in æternum. 9. In circuitu impii ambulant: secundùm altitudinem tuam multiplicasti filios ho minum. Hier. penes nos sunt; nostra sunt. Syr. Quidquid libuerit de Davide comminiscemur ac Saüli persuadebimus, neque quisquam nos prohibere poterit. 6 Ponam in salutari: ponam in tuto. Supp. virum bonum. Fiducialiter agam in eo fortiter et incunctanter eum tuebor. At Heb. illaqueabit, vel exsufflabit eum; nempe vir bonus improbum inimi cum. 7 Eloquia Domini: ab hominum mendaciis ad eloquii divini sinceritatem convertitur. Probatum terræ: separatum à terrà metallo immixtà. 8 A generatione hác: pravâ scilicet. 9 In circuitu impii ambulant, me undique obsident. Secundùm altitudinem tuam, altissimo et occultissimo judicio tuo: Multiplicasti filios hominum: tot iniquos scilicet. At Hier. cùm exaltati fuerint vilissimi filiorum hominum; hoc est, undique circumfluunt improbi, ut exaltatis vel vilissimis hominibus adulentur. PSALMUS XII. MORALIS, CONSOLATORIUS. Ab hominibus ipsoque Deo quodam modo destitutus, animum tamen non despondet. die. VERSIO VULGATA. 1. In finem, Psalmus David. USQUEQUO, Domine, oblivisceris me in finem? Usquequo avertis faciem tuam à me? 2. Quamdiu ponam consilia in animâ meâ, dolorem in corde meo per diem? 3. Usquequo exaltabitur inimicus meus super me? 4. Respice, et exaudi me, Domine Deus meus. Illumina oculos meos ne unquam obdormiam in morte: 5. Nequando dicat inimicus meus Prævalui adversùs eum. Qui tribulant me, exultabunt si motus fuero. 6. Ego autem in misericordiâ tuâ speravi. Exultabit cor meum in Ponam consilia : quamdiu variis curis agitabor? Per diem, totâ 4 Obdormiam... dormiam mortem. Heb. in mortem. is Javator 70. id est, moriar: morali sensu: ne nobis æterna nox, ne mortis æternæ obrepat somnus, Comm. Hier. cantabo Domino, qui red- salutari tuo; cantabo Domi didit mihi. no qui bona tribuit mihi, et psallam nomini Domini altissimi. 6 Et psallam... Desunt hæc in Hebr. PSALMUS XIII. MORALIS. Dei contemptores ubique diffusi eum ultorem sentiunt.Scriptus, cùm populus gravi tyrannide vexaretur, Absalomi tempore, ut videtur ex . ult. Psalmus LII. huic persimilis. 1 Dixit insipiens... Non est Deus. Hoc dicunt non modò qui negant Deum esse, sed etiam qui negant curare quidquam, aut usquam animadvertere in impios: sic illi apud Prophetam defixi in fæcibus suis, qui dicunt in corde suo: Non faciet benè Dominus, et non faciet malè : Soph. 1. 12. et Mal. m. 14. Dixistis: vanus est qui servit Deo, et quod emolumentum quia custodivimus præcepta ejus, et ambulavimus tristes coram Domino exercituum? Ergo nunc beatos dicimus arrogantes... Tentaverunt Deum et salvi facti sunt. Et Jerem. v. 12, 13. Negaverunt Dominum, et dixerunt : Non est ipse: neque veniet super nos malum... Prophetæ fuerunt in ventum locuti. Nec minùs insipientes illi, II. Pet. 111. 4. dicentes: Ubi est promissio, aut adventus ejus? Ex quo enim patres dormierunt, omnia sic perseverant ab initio creaturæ : Quibus insipientiores sunt qui cùm ea dicere aut cogitare non audeant, tamen ita vivunt, ac si pro certis habeant. Non est usque ad unum: Sumptum ex ✯. 3. ut videret si est intelligens, ut videat si est intelligens, aut requirens Deum. Omnes recesserunt, simul conglutinati sunt: non est qui faciat bonum, non est usque ad unum. Nonne cognoscent omnes, qui operantur iniquitatem, qui devorant populum meum, ut cibum panis? Dominum non invocaverunt. Ibi timebunt formidine; quoniam Deus in generatione justâ est. aut requirens Deum. 3. Omnes declinaverunt, simul inutiles facti sunt : non est qui faciat bonum, non est usque ad unum. Sepulchrum patens est guttur eorum linguis suis dolosè agebant, venenum aspidum sub labiis eorum. Quorum os maledictione et amaritudine plenum est; veloces pedes eorum ad effundendum sanguinem. Contritio et infelicitas in viis eorum, et viam pacis non cognoverunt : non est timor Dei ante oculos eorum. 4. Nonne cognoscent omnes qui operantur iniquitatem, qui devorant plebem meam, sicut escam panis? 5. Dominum non invocaverunt, illic trepidaverunt timore, ubi non erat timor. 3 Inutiles facti sunt: obtorpuerunt : ad bonum scilicet: vel putruerunt, Heb. id est, corrupti sunt. Sepulcrum patens : Hæc et sequentia, usque ad versum quartum, desunt in Heb. et in 70. apud Chrysost. et Theodoret. Habet Paulus, Rom. 111. 13, etc. Quem locum Comm. Hier. hic ait Apostolum ex variis Scripturæ locis texuisse, ac fortè ex ejus Epistolà hùc translatis. 4 Nonne cognoscent omnes, Supp. Deum. Nonne malo suo experientur Deum esse? 5 Ubi non erat timor: Deest Heb. Habetur Ps. LII. 6. etiam in Heb. unde videtur hùc translatum. Vana pavent, imò nulla, qui non innituntur Deo. Consilium pauperum confudistis: quoniam Dominus spes ejus est. Quis dabit de Sion salutare Israel? quando reduxerit Dominus captivitatem populi sui, exultabit Jacob, lætabitur Israel. 6. Quoniam Dominus in generatione justâ est; consilium inopis confudistis: quoniam Dominus spes ejus est. 7. Quis dabit ex Sion salutare Israel? cùm averterit Dominus captivitatem plebis suæ, exultabit Jacob, et lætabitur Israel. 6 Dominus in generatione justá est: habitat inter justos. Quoniam Dominus spes. Alii, sed Deus spes ejus est. 7 Ex Sion. Ergo David jam in Sion regnabat. Averterit captivitatem, reduxerit reductionem. Heb. populum suum ab Absalomo divisum: PSALMUS XIV. MORALIS. Boni viri ac sacros conventus purè adituri, mores: Veri cœlorum 1 Habitabit: peregrinabitur: Hier. 70. dirra. Allusum ad vocem tabernaculi seu tentorii, quod est peregrinantis. Sensus est: quis adibit Sancta tua? guâ |