Omoplhtæ nomina.

lationem, dicuntur νόθοι αλευραί, μαλθακαί, χονδρώλεις, ἄκανθαι, κτίνες. Celfusi de appellari putat & abdomini inhærefcere. Quinque numero funt, minores & breuiores, quarum pofterior verè notha appellari debet, quia nulli adhæret. Id autem mira naturæ prouidentia factum puto, vt Ieçori, Lieni, & fuperioribus Inteftinis, dum aliquando distenduntur, amplior relinquatur locus.

De Scapulis.

CAP. XXX.

Ota Scapula Græcis ὠμοπλάτη dicitur, quasi humeri latitudinem

Cercoptului arba pati

prio tamen & anguftiore fignificato Omoplata, pars eft lata totius offis, qua Scapularum posticas Coftarum paries tegit. Scapularum triplicem vfum agnofcimus, vfus triplex. Coftarum robur, mufculorum implantationem, ab ea enim fere omnes Brachium mouentes mufculi oriuntur; & Brachij ac Clauium articulaFigura Omo- tionem. Omoplatæ figura trapezia eft, id eft, propemodum triangula & inæqualis:eius articulatio duplex est, altera cum iugulo per acromion, altera cum brachio, per ceruicem & cauitatem glenoidem; symphysin verò habet, id eft, continuitatem cum Occipite, Spina, Cottis & offe Hyoide per carnes, id eft, musculos. In Omoplata multa obferuantur, quę ad musPartes multæ culorum hiftoriam conferunt. Primum eius basis, quæ per dorsi longituin Scapula dinem & vertebrarum spinas exporrigitur, in qua angulus adest superior obferuande. & inferior; deinde Costæ apparet duplices, fuperior & inferior:tertio pars

platæ. Articulatio duplex. Symphysis. per carnes.

caua feu interior, & pars gibba feu exterior, que à testudinis forma χιον id eft, testudo dicitur; hæc in macilentis alarum inftar prominet, dorfum Scapulæ vocant quidam. Adest præterea spina à basi surfum afcendens, cuius extremum ἀκρώμιον dicitur; licèt Hippocrati Acromion fit ipfa articulatio Clauiculæ cum parte fuperiore Omoplatæ, aut os cartilaginofum inftar vinculi hæc duo ossa connectens. Quin & duplex obferuatur cauitas, altera fupra, altera infra Spinam: vtramque μεταυχένιον, id eft, interscapulium vocant. Adest etiam acuta apophyfis, quam ab anchoræ fimilitudine ἀγκυροειδή, aut à roftri effigie *opxxod appellant: deinde x, id eft, ceruix, in cuius extremo cauitas apparet, in quam brachij caput inferitur, eaglenoides eft; quia tamen cartilagine labra eius cauitatis coronante, fed lubricata augetur, vt profunda appareat, ὠμοκότυλιν dicunt. Poftremò appendices quinque funt, tres ad latus internum iuxta Spinæ ductum, duę ligamenta fuppeditant, quibus Humerus cauitati & Clauicula Acromio alligatur: eft & finus in fummo latere Scapula, per quod neruus, vena & arteria feruntur,

P

De offibus Ilium, Ischij Pubis.

CAP. XXΧΙ.

Oftremam Trunci partem conftituit os, quod Oribasius ἀνώνυμος vo- Os Innomi cat; funt tamen qui à maiore parte Ilium appellent, Rufus ixí, id eft, natum.

os Coxa, nuncupat. Vnicum apparet vtrinque Sacro offi commissum; in iunioribus verò triplici linea diftinctum cernitur, proptereáque tres eius partes statui solent.

Prima omnium latissima & fuperior, quæ cum Offe Sacro committi- Os Ilium. tur, os λαγόνων, id eft, flium, dicitur, quod Ileon intestinum contineat. In hoc offe pars gibba & caua obferuatur, necnon apophysis suinma, spina appellata. Eft etiam Costa quasi pars quedam eminentior & curua, vbi id os eft crassissimum.

Secunda offis Innominati pars ὀσυν "βης, Os Pubis & Pectinis vocatur; Os Pubis. connectitur cum altero per synchondrosin ita validè, vt ea in partu difiungi fit difficile. Offa hæc in mulieribus ampliora & capaciora funt, quàm in viris; habent autem foramen ampliffimum oftij instar, leuitatis gratiâ factum, quod mufculi duo, obturatores dicti, implent.

Tertia Innominati ossis pars ir nominatur, feu os Coxendicis, in Ischii os, quo cauitas profunda, κούλ vocant feu acetabulum, confpicitur, Femoris capiti excipiendo dicatum; processus item adest cartilagineus, quo Femoris caput comprehenditur, supercilium dicunt. Tria hæc offa conftituunt velut basin, qua immota totum corpus mouetur; fed & peluim efformant cum Offe Sacro, quæ Veficam, Vterum, & Intestina continet; addunt quidam eorum anteriori parti tanquam scopulo penem inniti; ne quicquam, dum in Vteri ceruicem intromittitur, cedat.

T

Tertia oxi pars, qua Artus complectitur, ac
primùm de Humero.

CAP. XXXII.

Manus in tres

Ertia fuperest pars, quæ Artus complectitur. Sunt autem
Artus duo, Manus & Pedes. Manus à Scapula ad fummos vsque partes diuidi.

digitos protenditur. Diuiditur in Brachium, Cubitum & Extremam Ma- tur.
num. Brachium Græcis βραχίων, Celso Humerus, vnico conftat ofle, eóq; Brachii par-
magno & validissimo; in quo hæc obferuanda, pars superior, inferior, in-
terna, externa, anterior, pofterior.

tes.

Superior, caput habet magnum offi adnatum, quod in Scapulæ cauita- Caput bratem inferitur. Ea cauitas fuperficiaria quidem eft, vt Brachium in omnes

partes expeditè moueretur; fed cartilagine multa amplificatur ad firmiorem articulationem. In huius capitis anteriore parte scissura quædam cospicua eft caputin duas portiones diuidens, per quam bicipitis mufculi cubitum flectentis portio, à scapule acetabulo prodiens, tanquam per trochleam fertur. Inferior pars, quæ cubito & radio articulatur, procef

Processus in- fuum & finuum varietate elegans eft. Processus duo funt infignes. Alter

ferni.

Sinus.

Cubiti nomi

na.

na.

externus, alter internus; ab illo mufculi fere omnes carpum & digitos extendentes oriuntur, ab hoc qui flexioni funt destinati. Sinus etiam funt totidem, trochleam rotulámue ad quam funes voluuntur referentes, qui eo artificio funt constructi, vt cubitum in acutiffimum angulum flectilinant, nec vltra rectam lineain eundem extendi patiantur. Est etiam ad externum huius orbitæ latus oblongum, rotundumque caput, Radij articulationi inferuiens, cuius gratia in pronum, supinúmque mouetur. In anteriore & pofteriore, interna & externa brachij parte nihil effatu dignú animaduertimus, nifi quod brachium antè & foris gibbum eft ad securitatem, intus verò fimum.

De Cubito & Radio.

CAP. XXΧΙΙΙ.

C
Vbitus Græce σχυς τὰ ὠλίνη, duobus conftat offibus, quorum alte-
rum maius & inferius totius nomine ήχυς dicitur, Latinis Vlna, Cu-
bitus, Arabes focile maius vocant, alij ροπήχιον; alterum minus & fupe-
rius pris, Radius & focile minus appellatur, aut παρασύχιον.

In priore hæc aduertenda funt, pars fuperior, inferior, antica, postica, Radiinomi - interna, externa. Superior per ginglymon cum Brachio articulatur, fitq; per eam articulationem flexionis & extenfionis motus. Cùm autem ad Cubiti partes. ginglymon & capita & finus requirantur, in hoc offe processus duo apparent & finus. Proceffus in acutuin vergentes x ορῶνay, id eft, roftra feu glandes vocantur, anterior minor est, posterior maior, ampliórque in obtusum angulum definens, Græci, ὠλέκρανον dicunt κύβιτον, nonnulli ἀγῶνα. Adest etiam finus seu cauitas à figura literæ & σιγμοειδής vel σιγμαβειιής dicta. Itaque cauitas hæc Brachij apophyses excipit, processus verò à Brachij finibus excipiuntur, vnde ginglymos. Inferior Cubiti pars cum carpo articulatur, tum per mediam cartilaginem, tum per acutam apophyfin, quæ à columnæ figurasυλοειδής vocatur. Sed & inferiore Cubiti parte epiphysis adest foris gibba, intus caua. In anticis, pofticis, internis & externis Cubiti partibus, nihil dignunı obferuatione, nifi quod externæ protuberant, anteriores funt fimæ.

Articulatio
Cubiti.

Radii partes.

In altero offe, quod Radium diximus appellari, eædem partes confiderandę. Superior quidein cum externa Brachij apophysi per diarthrosin articulatur, à qua articulatione motus fupinus & pronus dependet; inferior per rior per epiphysin cum Carpi offe maximum digitum refpiciente conne- Duo hæc offa titur. Interna protuberat, anterior fimaest. Ceterum duo hæc offa in contrario se fuis partibus fuperioribus & inferioribus contrario se habent modo;nam habét modo. fupcrior pars Cubiti craffior, inferior tenuior, contrà fuperior Radij tenuior, inferior craffior eft. Rurfum hæc duo offa in suis extremis ita inter fe connectuntur, vt os Radij superiore parte recipiatur à cubito, contra os cubiti inferiore parte recipiatur à Radio. Media verò omnino dehifcut, vt mufculis cedant, & motum, qui in pronum ac fupinum fit, adiu

uent.

De offibus extrema Manus, Carpo scilicet, Metacarpo & Digitis.

CAP. XXXIV.

Vimma & extrema Manus Græcis ἀκρόχωρ, in tres partes diuiditur, in

Scarpum, Metacarpum

& Digitos. Καρπός seu Brachiale, Hefychio Carpioffao

Duo ordines

*τεὶς, Arabibus rafetta, octo constat offibus, quæ propriis carent nomini- &o. bus. Eorum figura inæqualiseft, nunc gibba, nunc fima, partim recta, partim rotunda. Connectuntur vinculorum & cartilaginum interiectu. Eorum verò inter se articulatio ad eam referenda eft, quam neutram & dubiam ex Galen. appellauimus. Nam ratione obfcuri motus synarthrofis, ratione autem compositionis diarthrosis dici potest. Sunt ossa hæc duplici ordine distincta, vt Manus expeditè moueri poffit; posterior qui- offium carpi. dem Radio & Cubito articulatus, quatuor offibus conftat, quorum tria externa ita fimul iuncta, vt vnum esse videantur, Radij cauitati & Vlnæ interiectu cartilaginis iunguntur, quartum omnium minimum & interius fub minimo digito eft pofitum. Anterior ordo totidem conftat offibus, quæ quatuor postbrachialis ossibus annectuntur.

offa.

Altera manus pars μετακαρπιον dicitur, aliis προκυραιον, ἄνδηρον δε σλῆθος, La- Metacarpij tinè Postbrachiale, Palma: quatuor tantùm offibus constat, oblongis & gracilibus, quæ inferiore parte cum Carpo per dubiam articulationem, fuperiore cum digitis per ginglymon connectuntur. Habent fingula ofla superna & inferna parte epiphyses; hæ in extremis partibus sese tangunt, vt Vlna & Radius, in mediis verò dehifcunt, vt musculis interosseis dictis suus relinquatur locus. Sunt ofsfa hæc intus sima, foris gibba, cauitatem etiam habent inedullâ plenam.

Tertiam Manus partem conftituunt Digiti, qui ossibus quindecim conftant, triplici ordine dispositis. Eorum feriem totam Græci φάλαγγας, Digitorum id eft, acies es agmina vocarunt, quia eo ordine funt difpofita, vt veluti in ossa. acje stare videantur, σκυταλίηις etiam dicuntur Rufo, à σκυτάλι, id eft, virga forma. Articulantur omnia per ginglymon, & eorum tubercula κόνδυλοι, id eft, nodi, vocantur. Fuit porrò ad motuum varietatem & facilitatem

R

Pedis diuifio.
Os Femoris.

Figura.

hic numerus necessarius, quia Manus organum erat δόπως η λήψεως, quo damus pariter & accipimus. Sunt Digitorum offa extrinfecus gibba, intus fima & velut plana;tum quia interna parte apprehēdimus, tum quia plures ad internam, quam externam partem feruntur tendines. Ceterum licèt horum offium non eadem sit magnitudo, æqualia tamen conspiciuntur, cùm mutuam ad sphæricum corpus apprehendendum operam conferunt. Reliqua quæ ad offium Manus figuram, fitum, numerum, craffitiem spectant, fufiùs persequemur, dum mirabilem totius manus organi nobilissimi historiam defcribemus. Ea igitur inde repetat studio

fus lector.

De Pedis offibus, ac primùm de osse Femoris.

CAP. XXXV.

Es ficut PES & Manus in tres partes diuiditur, in Femur, Tibiam & extre mum Pedem. Femur Græcis μπροςτς το μηρόν omnium Humani Corporis Offium longiffimum & maximum, figuram habet rotundam & retam, fed non exquifitè; nam anticæ & externæ eius partes gibbæ funt, pofticæ & internæ fimæ, ad cursum, ambulationem & firmam statione. În eo hæc obferuanda funt, pars fuperior, inferior; anterior, pofterior; inSuperior pars, terior, exterior. Superior per enarthrosin cum Ischio, inferior per gynglimon cum Tibia articulatur. In fuperiore tres adfunt apophyses, caput fc. Caput Femo- Femoris, & Trochanteres duo. Caput omnium quæ in corpore funt maximum, Hippocrati και' ἐξοχώ ἄρθρον articulus dicitur. Caput hoc rotun`dum ab epiphysi totum efformatur, & in profundam Ischij cauitatem inseritur, cui etiam tereti & validissimo vinculo alligatur, propterea in me

ris.

duo.

Trochanteres dio sinuatum apparet. Trochanteres duo (ἀπὸ τὸ ροχάζων ficdicti, quod Femoris motus, cursisque per mufculos his apophyfibus infertos perficiantur) ex inferiore ceruicis parte velut nodi educuntur. Eoru alter externus est μέγας Τροχαντήρ, magnus rotator & dicitur, vel à natium fimilitudine, vel quod natium mufculi ibi inferantur. Alter internus minor Trochanter appellatur, quorum idem eft vfus, qui reliquorum proceffuum, ad mufculorum fcilicet exortum & infertionem. Tres hi processus epiphyses etiam funt, nam in puerulis & recens natis facilè separantur. Inferior pars. Inferior Femoris pars cum Tibia per ginglymon articulatur; non fit aute ginglymos nifi & capita & fimus adfint; funt itaque in inferiore Femoris parte capita duo & sinus. Caput aliud internum eft, aliud externum. Internum crassius eft, externum latius,magisq; depreffum, ne obliquus motus impediretur. Reliquæ offis partes anticæ, pofticæ, internæ, externa, inæquales funt, multisq; exafperantur processibus, ad mufculorum exortum & infertionem. Totum hoc os infigniter cauum eft, ideo medullam habet pro alimento.

1