Images de page
PDF
ePub

Jacturam ingentem fatis penfantibus æquat
BIGNONII vel adhuc invito funere manes
Afflabunt natis dignum virtutis amorem.
Ibunt in melius res femper, & optima queque;
Ut prius hic fuerat noftro florentior ævo,
Hęc rediviva piam in fobolem probitásque, fidésque,
Candor, fimplicitas, & fallere nefcia virtus
BIGNONI DUM fanguis tutâ hæc pro dote tene bit.
Vidifti, ô LODO1 x, plaudens & Gallia teftis
Quatuor ut lapfo veluti de fole refurgant
Lumina? facratolque rogus fœcundet adufti
Phoenicis cineres, Regni nafcuntur ad alta
Munera, germanos furfum feret ardua Virtus.
Quantus honos, pia Relligio, Bellona triumphans,
Et tibi facra Themis clarâ de ftirpe redibit!
Auguror, hi fratres toti fpectacula mundo,
Paternos manes Virtutis odore piabunt.
Jam video natos in Regni commoda Fratres;
Tantorum ingentem fortem accelerate virorum,
Tempora tarda nimis, vos publica vota repofcunt.
BIGNONIDUM generi, prompti debentur honores.

*IN MORBUM
NOBILIS D. SUSANNE

PHELIPPEAUX,

DE PONTCHARTRAIN

HIERON. BIGNONII UXORIS.

Eheu! fato fi fungeretur, quis effet virginum & matronarum, natorum, &nata mariti fuufque do lor exhibet, & futurus effet fummus.

XLVI.

Pact, quam dudum lento depafcitis igni,
Nympharum decus, & (a) BIGNON 1 maxima conjux.
Quæ laus veftra foret, talis fi victima letho
Ante diem caderet? facti quæ gloria veftri,
Si tenera, imbellis, per vos fuperata jaceret ?
Cederet oris honos, fimul omnis gloria forma.
Quô Pietas vultu, quô fe-fe oftenderet ore
Candida fimplicitas, quô blanda Modeftia cultu?
Virgineus quâ fronte Pudor, dulcifque Venustas
Afpectu, & fpecie non dedignata videri
Humanâ Virtus, poftquam fe-se abdidit aftris ?
Tot miferi, & legnes, fine honore, & inutilis ævi,
Quid meruêre Senes ? longo qui tempore vitæ

ARCITE VOS Morbi, vos diræ abfcedite Febres,

*Susanne Phelippeaux fille de Louis Phelippeaux I.du nom, Seigneur de Pontchartrain, & Epoule de Monfieur Jerôme Bignon & fœur de M. de Pontchartrain Chancelier de France, eut une grande maladie, que

M.de Santeul deplore ici ame rement. Cette Dame eft morte le 24. Mars 1690.

(a) Bigmoni, Jerôme Big1 non. Voyez les Notes de la piece XXV.

Exacto

Exacto, fibithinam urgent; damnántque morantem,
Et pigros obitus, nimiùm & parcentia fata.
Hic odia, bic veftros, vos Morbi, explete furores.
Illam nobilium jam turba ingloria matrum,
Illam & Sequanides deferto in litore Nymphæ,
Ornatu capitis pofito, peplo ora tegentes,
Veftibus in pullis, tuniæ omnes pectora palmis,
Immitti ereptam fato, & crudelibus umbris,
Lugerent, duri folatia vana doloris.
Triftia ne noftros ladant fpectacula fenfus.
Non clades pofthac fubitas, inopinaque fata,
Humanáfque vices, miferæ ludibria fortis,
Tot juvenum duros obitus lugere liceret.
Tum ficcis oculis tua funera, cafta Lycoris,
Vidiflem; feretro impofitam, mediáinque per urbem,
Funereas inter tædas, piceófque vapores
Elatam te compofito tranquillior ore

Jam vanus fpectator, & hanc longo ordine pompam
Metirer ducendo oculis. Nam præ omnibus una
Illa alla baufißet totum hunc extincta dolorem.

Et tua fat dignis quifnam ô!dulciffima matrum, Luctibus æquaflet nimiùm properantia fata? Ille dolor Natis, caro dolor ille marito, Et mihi fervatus: noftros confundere fletus, Non ego funerei cœtûs pars ultima, amaffem.. Quin etiam ipfe meo, voluiflent fata, cruore Placaffem, fufo placantur fanguine manes. Nunc gemeret tua Nata, oculis tibi carior ipfis, Non tua tunc SUSANNA, domûs in parte filenti, Virgineos laniata finus, & fciffa capillos, Sola, amens, deferta, toroque innixa fedetet, Immemor ipfa fui, cultufque oblita priores, Pectore conceptos non jam curaret amores. Nulla domus, nec polliciti jam cura mariti Amplius:ante oculos pavida nova fpectra puellæ, Nunciáque amiffe matris fimulacra volarent. Ne nitidos turbate oculos, neu Virginis ora, Parcite vos Morbi, vos dira ignofcite Febres. Non ego te fic, Nate, querar ( fata afpera matrem Eriperent) tibi vivit adhuc, quô fe tua tollat Tomus I.

Τ

Gloria in immenfum, clarus pater: ille diferti
Exemplum dum ponet avi*, fua facta filebit,
Facta, quibus rapuit Populíque, & Regis amores,
Orator, dum Regem inter, Populumque, Patrélque
Se medium dedit: hunc factis imitare parentem
O juvenis, laudes imitando æquabis avitas.
Quamquam! crudeles quamprimùm ignofcite Morbi.
Conjuge pro rapta BIGNONIUS iret ad imos
Increpitans manes, reducique potentior Orpheo,
Eloquio fretus, fuperas revocaret ad auras
Damnatam æternæ nocti, & crudelibus umbris.
Si leges Erebi, aut fati vis dura refiftat,
Elyfias coleret valles, & amœna vireta,
Et fimul errantes inter BIGNONIUS umbras,
Conjuge cum tenerâ prifcos iteraret amores.

Tu quoque PELTERI, verfas qui mente profundă
Confilia alta, gravéfque in publica commoda curas,
Ante alios longè maftiflimus inter acerbos
Tot luctus circumftantum, & feralia pompæ,
Quam debes populis vaftam hanc fubducere mentem
Inciperes: fortem duram miferatus amice.
Pallanta Æneas, & amicum flevit Achilles.
Ipfe ego tam dirâ ftupefactus imagine rerum,
Fronte alper, crine incomptus, barbaque, togaque
Demiffoque fupercilio, & fubpallidus ora,
Ipfe meum alloquerer fracta inter verba dolorem.
Ne cafu in tanto verfus fperate Poëtæ :

Quippe meos frangam calamos, mea plectra, tubamque
Indignans, aliis hæc ornamenta Poëtis.

Audior. Ad noftros fugêre exterrita cantus

Agmina Morborum. BIGNONIA reddita terris.
Redde tubam, da plectra, tubámque & plectra refume.!

[blocks in formation]

*GABRIELIS

COSSARTII,

SOCIETATIS JESU,

TUMULUS.

Memor erga magiftrum, difcipuli dolorem exprimit Santolius, & monumentum quo tanti viri peritia, doctrina multiplex pofteritati confervetur, extruendum depingit.

XLVII.

Os placidi manes, vos umbræ, animæque filentûm, llle meus ftudiorum, idem morúmque magifter.

* Gabriel Coffart, fçavant Jefuite, né en 1615. à Pontoise dans le Vexin François entra dans la compagnie de Jelus à l'âge de 18. ans. Le fameux Evêque de Paderborn ( Ferdinand) Baron del Furftemberg a honoré ce Pere de fon eftime, & lui a donné des marques de fa générosité envers les Sça. vans. Le P. Coffart fut trèshabile dans les Humanités, qu'il regenta en divers Colleges & dans la connoiffance de l'Antiquité Ecclefiaftique. Il mourut à Paris le 18. Septembre 1674. plufieurs Poëtes publierent à la mémoire des éloges funebres; entre autres M. de Santeul, dont le P. Coffart avoit été le Regent, témoigna

[ocr errors]

à fa mort beaucoup de tendresse & de reconnoiffance. Il honora fon tombeau de cette Piece de Vers, qui fit beaucoup de bruit; alors la difpute entre les Poëtes Latins & les Poëtes François étoit déja commencée. Lorfque Monfieur de Santeul, envoya à un de fes amis cette Piece, Monfieur Charpentier apparemment choqué de ce que Monfieur de Santeul avoit mis fur l'enveloppe Desespoir de la langue Françoife, fit en Académicien zelé imprimer le 20. Mars 1675. une lettre. Dans cette Lettre il fait voir que la langue Françoife n'a pas fujet de fe defefperer, & tache de tourner en ridicule cette Piec.

Le 7. Septembre 1675. il pa

« PrécédentContinuer »