whether vengeance shall ever be taken of them, seeing that they have so often escaped. Dear sir, be pleased to send me your pleasure in all things, as to your liege, and I will do it to my power. Know, sir, that I am much troubled that you have been so often annoyed with complaints which you have from my jurisdiction; but I pledge my honour, sir, I can do no better. 12631270. Your Beatrice is much better. Arthur is fine child. DCLXXV. BLANCHE, DUCHESS OF BRITANNY, TO HENRY III. To her very lofty and very dear lord Henry, by the grace of God king of England, lord of Ireland, and duke of Aquitaine, Blanche, duchess of Britanny, health and reverence, and herself prepared to do his will as to her dear lord. Sir, I pray you, if you please, to send me word of daughter your state, which our Lord by his grace make always good. For know, my dear lord, that I have very great joy every time that I can hear and know good news a good and of you. Know, sir, that my lady Beatrice, your dear daughter and ours, is still ill with her fever, but she is much better, thank God, and the physicians tell us that her fever cannot last long. And I pray you, my dear lord, that if there is anything in our parts you will send to me for it, and command it as your own; for know, sir, that I have very great pleasure in doing your will to my power. And know, sir, that Arthur is a very good child, and very pretty, thank God. Our Lord keep you. APPENDICES. APPENDIX I. DOCUMENT RELATING TO HUBERT DE BURGH, EARL OF KENT. (Rot. Claus. 21 Hen. III., memb. 22 in dorso.) 1236. Die Martis in crastino S. Michaelis apud Eycles venit Hu- About Dec. bertus de Burgo, comes Kanciæ, ibidem ad mandatum domini Private regis, et ibi allocutus fuit eum dominus rex si deliberasset marriage of daughter of ei maritagium Ricardi de Clare secundum quod promisit ei H. de Burgh to R. de apud Gloucestriam, quando dominus rex cepit eum ad pacem Clare. suam, et unde dominus rex dicit quod tunc quietum clamavit ei maritagium illud, et petiit quod teneret ei conventionem illam, quia per illam dicit dominus rex quod postea reddidit ei plures terras quæ remansisse debebunt ipsi domino regi per formam pacis inter eos factam. Et comes tunc ibi respondit quod non habuit ibi consilium per quod inde plenius respondere posset; ita quod dominus rex dedit ei diem a die illo Martis in quindecim dies apud Londoniam ad certificandum servitium, et quod tunc inde respondit domino regi; ad quem diem venit comes et tunc habuit alium diem apud Kenytoun, et cognoscit quod post pacem factam apud Gloucestriam misit dominus rex sero propter ipsum et duxit ad altare, dicens quod voluit quod juraret super altare quod nunquam loqueretur de Ricardo de Clare, et ipse hoc juravit, et nunquam postea aliquid inde locutus fuit, nec aliquid postea inde fecit, et hoc bene patet, quia quidam magnates locuti fuerunt cum eo de maritagio filiæ suæ, et ita quod in tantum processum fuit quod debuit affidari. Et tunc venit comitissa uxor sua et cecidit ad pedes ejus, et dixit quod filia sua tantum fecerat cum Ricardo de Clare, quod non potuit alii copulari, et propter hoc non potuit tunc filia sua maritari; sed propter dictum uxoris suæ certus esse non potest utrum maritagium factum sit inter ipsum Ricardum et filiam suam. Et dicit quod uxor sua ei dixit quod maritagium illud factum fuerat inter eos apud S. Edmundum, dum idem comes obsessus fuit apud Merton. Interrogatus qualiter intellexit sacramentum illud, dicit quod dominus rex ita intellexit quod quietum clamaret ei maritagium illud, et ipse similiter ita intellexit. Et dicit quod in forma pacis factæ inter eos nulla facta fuit inter eos conventio de aliquibus terris nisi de justiciaria tantum et constabularia castri Dovoriæ, quæ habuit ad vitam suam, et quæ postea remisit domino regi. Et dominus rex ad hoc respondit quod conventio fuit inter eos de terris in forma pacis, et inde ostendit rotulum Cancellariæ, in quo continetur forma cujusdam cartæ factæ ipsi comiti. Ad quod comes respondet quod carta illa fuit ei transmissa per præcentorem Herefordiæ, sed noluit illam recipere. Et comes similiter cognoscit quod dominus rex ei dixit quando fecit sacramentum suum quod non haberet gratiam suam nisi prædictum sacramentum juraret. Post venit comes et petiit alium diem ad certificandum se plenius, ut ad diem illam veniat et deliberet maritagium illud si poterit precise, et si non poterit, quod hoc emendabit secundum considerationem parium suorum. Dies datus est ei apud Londoniam in octabis S. Hillarii, et comes concedit quod ulteriorem non quæret dilationem. |