tem rumore finiftra fufpicionis poffit afpergi (a). Ea eft enimverò illius præcipua laus, quòd ex Scripturâ Sacrâ non folum longiores quàm in Breviario Romano textus ad Nocturnas preces quotidie perlegantur; fed infuper in omnibus Officiorum omnium Antiphonis, Capitulis, Refponforiis, Benedictionibufque aut Abfolutionibus, imò & Verficulis, nihilnifi ex eâdem Scripturâ depromp tum contineat. Pfalterium quoque per Feriam quamlibet apto ordine æqualiter ita diftribuitur, ut totum femper unaquaque Hebdomadâ debeat recitari. Exquifito judicio delecti funt SS. Patrum Sermones aut Homiliæ, quibus ferè tota elucefcat Chriftianæ Religionis doctrina: Orationes etiam penè omnes, corumdem SS. Patrum manu confcriptæ:fingulis diebus affignati Canones próprii, Synodaliumque decifionum Regule, ad quas ex difciplinæ Ecclefiafticæ notitia totius Cleri mores componi oporteat: Sanctorum Lectiones deterfo barbaræ ætatis fitu veritati ita reftitutæ, ut non aliud jam miraculum, factum-ve, aut virtutis exemplum exhibeant, quàm quod finceris rerum geftarum confonet monumentis. Adeft, fuccinitque, pia Hymnorum elegantia ; ex ipfis Scripturæ Patrumque verbis aut fententiis ad vivum expreffa, nec ingeniofe minus ac poëticè quàm religiosè & fancte concinnata. In totâ ferie Officiorum,fic adftipulantur fibi invicem utriufque fœderis pagina (b); ut primo intuitu deprehendatur, mirus ubique vaticiniorum cum eventu, aut imaginum cum ipfâ re concentus. Sic denique in fingulis operis partibus fpirant fenfus intimi veræ pietatis; ut qui eas legendo attentè perpenderit, is profectò fentiat fidem illuftrari, fpem roborari foveri atque inflammari caritatem. Quid porrò Nobis in tam præclaro opere defi(a) Cæleftin. Epift. ad (b) S. Leó, Serm. de: Epifcop. Gall Transfig. Serm. Octavio derandum, fratres dilectiffimi, quominds illud vobis ftatim offerremus totum quale eft ? nifi quòd meritiffimi Archipræfulis noftri veftigiis votisque inhærentes, illud idem ad ufum noftræ Diœcefeos aliquatends accommodari neceffe dusimus. Et certe, ut optimè ait S. Maximus Taurinenfis, Licèt univerfi Sancti ubique fint & omnibus profint; tamen præcipuè eorum folemnitas nobis de SS. uranda eft, qui in noftris domiciliis proprium fan- Adventor. guinem profuderunt; qui Provinciam, Civitatem- & Solut ve noftram Evangelii luce & prædicatione Verbi colluftrârunt ; qui domefticum eximia fanctitatis in quocumque vivendi genere exemplum nobis reliquerunt, prafenti quodam oculorum teftimonio: Sancti illi denique fpecialiter venerandi funt à no bis, quorum reliquias poffidemus; cum his fiqui→ dem, quamvis alibi nati mortui-ve fint, aliqua nobis familiaritas eft; femper enim nobiscum funt, nobiscum morantur. Quorum omnium Officia fic ordinari curavimus, ut ne quid in illis à Breviari Parifienfis norma aberrarer: fimulque, fublatis aut immutatis quæ Dioecefi Parifienfi prorsus peculiaria funt, totum Officium Sanctorum ita diftribui, ut non tam alienum Breviarium adfcifcere videamur, quàm novum quoddam Ecclefiæ noftræ proprium inftituere. Hoc ipfum ergo vobis deinceps utendum tradimus, Fratres dilectiffimi, fperamusque fore gratiffimum. Brevi nimirum intervallo temporis, notum erit veftrum unicuique, & propriâ experientiâ compertum, quanta ex ejus lectione ac meditatione redundet utilitas, quàm multiplex tùm privatim tum publicè fructus exurgat. Parochi præfertim, cæterique quibus animarum bulo doctrinæ enutriendarum cura incumbit femper fibi præfens ex ipfo fuo Breviario subfidium mutuari poterunt; fi in orando recitandoque, fedulâ mente attendant fingulorum Offi pa→ materia tiorum materiam, finem, distributionem ; f divinarum rerum intelligentiam, ex puris quibus totum conftat fontibus, hauriant imbibantque penitùs; undè ipfi fuaviffimè pafcantur, & tanquam fideles fervi quos conftituit Dominus fuper familiam fuam, femper parati fint ut dent illis cibum in tempore (a). II. Qua II. Sed cum eo demum fine inftitutio Breviarii &quoru facta fit, Clericisque injuncta illius recitandi plex fit neceffitas, ut orationi incumbant diligentius; Oratio pauca hîc de Oratione ipfà, publicâ præfertim nis & pro quibus aut quâ mente fieri debeat, fubfertim pu- jungenda duximus. præ qua mens Orantis beat. blica; & Et ad omnes quidem Chriftianos pertinet divinum illud Evangelii præceptum: Oportet femeffe de- per orare, & non deficere (b). At quantò magis ad Ecclefiæ miniftros, qui pro hominibus conftituti in his qua funt ad Deum (c), in id toti effe debent ut populi orationes oblationesque ad thronum gratia (d) perferant, indè pacem populo & juftitiam (e) fufcepturi ! Oran Porrò ex ipfà Pfalmorum recitatione, qui podum 1. tiorem femper in quolibet Officio Breviarii par pro Ec- tem conftituunt, vobis innotefcit quid primum in clefia u- illo perfolvendo intendere debeatis; hoc nempè, ut niverfâ. ab Ecclefiâ fanctâ, quæ mater noftra eft & Sponfa Chrifti, nec voces veftræ nec corda diffonent. Pfalmus enim, Bafilio tefte, totius Ecclefia vox una (f); cujus proindè fi filii eftis per fidem (g), in fingulis ferè Pfalmorum verficulis, menti occurrere debebit quæ fint variæ illius neceffitates, tentationes, pericula; qui ftatus diverfi, quæ fpes, quæ certa in futurum gloria. Hanc amemus Ecclefiam, Fratres dilectiffimi; ipfam totis vis (a) Matth. xxiv. 45. (b) Luc. xviij. I. (d) Ibid. iv. 16. (e) Pf. lxxj. 3. (f) Præfat. Commentar in Pfalm. (g) Gal. iij. 26. ceribus complectamur. Huic quùm Propheta benedicit, benedicamus & nos; quum fanctitatis ejus miratur pulcritudinem, & ipfi miremur ; quùm futuram amplitudinem gloriamque prænuntiat, & ipfi apprecemur urgeamusque votis. Sufpiremus, quum deplorat incurrentium in ipfam fcandalorum multitudinem: contremifcamus, quùm illam exhibet inter varias fæculi hujus tenipeftates laborantem ac propè deficientem. Atque inter hæc cum ipfà & pro ipfâ orantes fortiffimum folatium habeamus (a); Chriftum utique, qui fponfavit fibi illam in fempiternum in mifericordiâ & in fide (b), ufque ad confummationem faculi ipfi adfuturum (c);ut fluctibus licèt undique quaffata, immota femper maneat & fecura; imò &, fi quando reputabitur illa fenefcere, renovaturum ut aquila ipfius juventutem (d). , Has tamen habens promiffiones (e) Ecclefia Christi, quamdiù hîc in viâ & in exilio eft, numquam à perfecutionibus libera, five illas domesticas patiatur aut externas, five occultæ fint aut manifeftæ (Omnes enim qui piè volunt vivere in Chrifto II. Tim. Jefu, perfecutionem patientur ), femper gemitiiij. 12. bus indiget & lacrymis. Ideòque, in hoc potisfimùm dignofcuntur legitimi quotquot funt ejus filii; quòd piiffimæ Matri compatientes, ipfi quoque à gemitibus & lacrymis non quiefcunt. Et verò, cuin membra fimus corporis ejus (ƒ); nonne fi quid patitur unum membrum, compatiuntur omnia membra (g)? Et cùm ipfa domus Dei fit, qua domus fumus nos (h); alienus fanè eft à magnâ illâ domo fuperni Patrisfamiliàs, quifquis vel in ipfâ corporaliter conftitutus, dominicis tamen nec gaudens lucris nec damnis mœrens (i), fervum se tu. & potiùs, aut hofpitem & advenam profitetur, quàm Dei fideique domefticum (a). Præclaram ergo Auguftini fententiam ! Quantùm quifque amat Ecclefiam Chrifti, tantùm habet Spiritum Sanctum (b): fed tremendam profectò ! Si quis enim Spiritum Chrifti non habet, hic non eft ejus (c). Pro Jam verò inter varias Ecclefiæ neceffitates Miniftris verbi (Vos potiffimum alloquimur, quibus peculiariter Pradica munus publicæ precationis Ecclefia commifit obsonis fru eundum), illa præ cæteris obverfetur animo de quâ Chriftus ad Difcipulos: Meffis quidem multa, operarii autem pauci; rogate ergo dominum meffis ut mittat operarios in meffem fuam (d). Idoneos expofcite miniftros novi Teftamenti, & fideles difpenfatores myfteriorum Dei (e). Dunque illi ex-teriùs operantur, minifterio verbi inftantes (f); vos in cœlum manus attollite per omnem obfecrationem orantes, ut detur illis fermo in apertione oris cum fiduciâ notum facere myfterium Evangelii (g), ut in abundantiâ benedictionis Evangelii Chrifti feminent (h), ut per illos fermo Dei eurrat (i), & clarificetur in iis qui audiunt. Non ENIM OMNIUM EST FIDES (k), inquit maximus ille Pradicator & Apoftolus, idemque Doctor Gentium in veritate (1); &, Neque qui plantat, eft aliquid, neque qui rigat, fed qui incrementum dat Deus (m). Nequicquam enim verbum falutis carnis auribus perfonat, nifi Deus intus agens aures cordis aperiat. 3.Pro variis Dum autem ad neceffitates Ecclefiæ, Miniftrorumque verbi, intendimus ; abfit ut à votis Reipu noftris aliena cenfeamus Regni Reique publica blica fta (m) 1. Cor..iij. 7. (e) II. Cor. iij. 6. I. Cor. (1) 1. Tim ij. 7.. iv. 1. |