Images de page
PDF
ePub

Miguel wird von Evora am 31. Mai abreisen. Er kann sich auf einem Kriegsschiff einer der vier verbündeten Mächte, dem Tractat vom 22. April gemäß, einschiffen, um mit aller Sicherheit für seine Person und sein Gefolge und mit allen seiner hohen Geburt zustehenden Rücksichten in den von ihm bezeichneten Hafen gebracht werden. Der besagte Senhor Don Miguel wird sich verpflichten, Portugal in Zeit von 14 Tagen zu verlassen und nie auf irgend einen Punkt des Gebietes von Portugal oder von Spanien zurückzukehren und auf keine Weise dazu beizutragen, die Ruhe dieser Königreiche zu stören. Im gegentheiligen Falle wird er sein Recht auf die stipulirte Pension verlieren und alle Folgen seines Betragens zu tragen haben. Der Etat- Major des Senhor Don Mignel wird unverzüglich Befehle an alle Commandanten der Festungen oder Truppen im Felde und alle Autoritäten, die noch seine Regierung anerkennen, abgehen lassen, sich sogleich der Regierung Ihrer Majestät Donna Maria II. unter der Wohlthat der Bedingungen der Amnestie zu unterwerfen." Don Miguel unterzeichnete diese Capitulation und schiffte sich am 1. Juni 1834 nach Genua ein. Von Genua aus aber protestirte er unter dem 20. Juni 1834 gegen die von ihm unterzeichnete Capitulation von Evora. Er erklärte in dieser Protestation seine Unterschrift für abgenöthigt durch die Rücksicht, größerem Unglück vorzubeugen und das Blut seiner Anhänger zu schonen; die durch diese Capitulation eingetretenen Verhältnisse in Portugal seien für ihn nur provisorisch (vergl. die Urkunde). In Portugal wurde jezt die Charte von 1826 wieder hergestellt. Don Pedro starb am 24. Sept. 1834, nachdem er noch während seiner Krankheit seine Tochter Maria da Gloria für volljährig hatte erklären lassen. Leztere vermählte sich am 26. Jan. 1835 mit dem Herzog August von Leuchtenberg, der aber schon am 28. März desselben Jahres starb. Am 9. April 1836 vermählte sich die Königin wieder mit dem Herzog Ferdinand von Sachsen-Coburg-Cohary (geb. 29. ft. 1816). Die Königin Maria da Gloria starb am 15. Nov. 1853. Aus der Ehe der Königin mit dem Herzog von Coburg, der den Titel König-Regent erhielt, sind sieben Kinder vor= handen. 1) Der jezige König Don Pedro V., geb. 16. Sept. 1837, regiert unter der Vormundschaft seines Vaters. 2) Louis Philipp, geb. 31. ft. 1838. 3) Johann, geb. 16. März 1842. 4) Maria Anna, geb. 21. Juli 1843. 5) Antonia, geb. 17. Febr. 1845. 6) Ferdinand, geb. 23. Juli 1846. 7) August, geb. 4. Nov. 1847. - Don Miguel vermählte sich am 24. Sept. 1851 mit Adelheid, Tochter des Fürsten von Löwenstein Wertheim - Rochefort, geb. 3. Apr. 1831. Aus dieser Ehe sind zwei Kinder vorhanden, Maria Isabella, geb. am 5. Aug. 1852, und Miguel, geb. am 19. Sept. 1853.

=

Wir geben folgende Urkunden: 1) die Quadrupelallianz zwischen England, Frankreich, Spanien und Portugal, ge=

schlossen zu London am 22. April 1834 zur Beruhigung der pyrenäischen Halbinsel und zu Gunsten der Königinnen Isabella von Spanien und Maria da Gloria von Portugal. Sie findet sich im Moniteur und bei Martens nouveau recueil tom. XI; die Zusäße tom. XII. 2) Den Protest Don Miguel's gegen die von ihm in der Capitulation von Evora eingegangenen Verbindlichkeiten, datirt aus Genua 20. Juni 1834. Er findet sich in der turiner Zeitung und bei Martens nouveau recueil tom. XII.

Traité de paix et d'alliance

entre Olivier Cromwel Protecteur d'Angleterre et Jean IV. Roi de Portugal,

fait à

WESTMUNSTER

du 10. Juillet 1654.

I. Ut sit bona, vera ac firma pax inter rempub. Angliae et seren. Portugalliae regem, et inter regiones, terras, regna, dominia et principatus sub utrorumque ditione positos populosque subjectos incolasque eorum, cujuscunque conditionis, dignitatis et gradus sint tam per terram quam per mare, flumina et aquas dulces; ita ut praedicti populi et subjecti sibi invicem favori et auxilio esse, studiis mutuis ac honesto affectu se utrinque tractare habeant, neutraque dictarum partium earumve populi subjecti vel incolae quicquam agant vel attendant contra alterutrum ullo in loco, sive in terra, sive mari, sive in portubus fluminibusve alterutrius, nec alicui bello, concilio vel tractatui in alterutrius damnum consentiat vel adhaereat, neque alterutrius rebelles profugosve ullis alterius terris, regnis, dominiis, portubus, finibus tecto hospitiove recipiat.

II. Uti inter remp. Angliae et regem Portugalliae eorumque populos, subjectos incolasque tam per terram quam mare, flumina et aquas dulces in omnibus et singulis regionibus, terris, dominiis, territoriis, provinciis, coloniis, urbibus, oppidis, pagis, portubus et finibus sit liberum commercium, quibus in locis commercium aut antea fuit aut nunc est, ita ut absque ullo salvo conductu aliaque licentia generali aut speciali tam per terram quam mare, flumina et aquas dulces populi subjecti incolaeque alterutrius possint in praedicta dominia et regna, omnes eorum urbes, oppida, portus, littora, sinus locaque venire, intrare et navigare et cum plaustris, equis, sarcinis, navigiis tam onustis quam onerandis merces importare, emere, vendere, in

iisdem, quantum voluerint, commeatum resque ad victum ac profectionem necessarias justo pretio sibi parare, reficiendis navigiis et vehiculis propriis vel conductis aut commodatis operam dare atque inde cum bonis, mercibus aliisque rebus quibuscunque cum eadem libertate discedere indeque ad patrias vel alienas quomodocunque velint et sine impedimento exire salvis tamen utriusque loci legibus et statutis omnibus.

III. Uti populi incolaeque hujus reipubl. quodlibet genus mercium, bonorum et mercimoniorum coëmere iisque uti fruique possint in regnis, provinciis, territoriís insulisque regis Portugalliae prima coëmtione sive particulatim sive quocunque numero aut mole, quando et quocunque loco libuerit, neque aut propolis aut monopolis ea mercari cogantur, neque pretio definito circumscribantur: possint item pro lubitu vendere, negotiari libereque transportare quaelibet bona, merces et mercimonia ex praedictis regnis et dominiis, solventes duntaxat portoria et tributa consulatus, pro bonis exportatis debita, prout soluta erant decimo die Martii st. vet., vigesimo autem st. novi, anno millesimo sexcentesimo quinquagesimo tertio, st. Angl. Quantum vero ad emtiones et venditiones mediantibus proxenetis, dictus populus hujus reip. iisdem libertatibus, privilegiis et exemtionibus cum ipsis Portugallis fruetur et utetur, neque in caeteris auctionibus eorum aut contractibus durius cum ipsis agetur, quam cum ipsis nativis et indigenis, utque antiquum forale dictum omniaque privilegia et immunitates, Anglis ullo tempore ab omnibus ullisve Portugalliae regibus antehac concessae, edicto confirmentur, quo populi incolaeque praedictae reipubl. illis frui possint una cum omnibus aliis privilegiis atque immunitatibus, quae ulli nationi, regno aut reipubl. praedicto Portugalliae regi foederatae vel jam sunt vel posthac erunt concessae.

IV. Uti, quotiescunque populi incolaeque hujus reipubl. naves suas ullos ad portus regni Lusitaniae appulerint, dicti populi incolaeque ne cogantur a minimis officialibus et subjectis praedicti regis onerare aut imponere in naves suas alias species aut qualitates bonorum et mercium, quam iisdem placuerit, neve, dum illic morabuntur, plures duobus ad summum custodibus aut officialibus eorum navibus praeficiantur. In quibus exonerandis nulla inanis erit cunctatio. Et si dictae naves et navigia siccis mercibus onusta intra decem dierum spacium, navesque et navigia piscibus et commeatu referta intra spacium quindecim dierum non exonerentur, postquam portum intraverint, non tamen solvere tenebuntur ullum stipendium, argenti summam aliamve mercedem dictis custodibus seu officialibus, nec eorum gratia aliquid amplius impendent, quam pro decem et quindecim diebus illis respective praedictis.

V. Si contigerit subditis seren. regis Portugalliae, aliosve inter regna et ditiones praedicti regis eorumve merces et bona a curiae inquisitionis officio ejusdemve judicibus aut ministris aut a regis fiscale capi, sisti aut occupari, qui ulli ex populo hujus reipubl. debitores aeris sunt vel erunt, praedicta debita ex bonis et mercibus praedictis integra solvantur intra sex menses post nexum vel occupationem praedictam proxime sequentes sine impedimento aut molestia a dicta curia ejusve judicibus aut ministris; quod si

inter praedicta bona et merces ita captas et occupatas aliqua bona et merces dicti populi et incolarum in specie extiterint, eadem dictis iisdem illico restituantur.

VI. Uti capitanei, magistri, officiarii et nautae navium hujus reipubl. ullorumve ejus populorum ne intendant lites neve molestiam ullam exhibeant praedictis navibus aut populo hujus reipubl. inter regna et ditionem regis Portugalliae stipendii sive salarii sui nomine, hoc obtentu, se nempe romanam religionem profiteri, neve se hoc vel alio obtentu in servitium regis Portugalliae addicant aliove modo a navibus, quarum ex contubernio sunt, secedant; quod si ea in parte deliquerint, delatis eorum nominibus, ad naves revertere ab illius loci magistratibus et officialiabus cogantur; quod si reperiri nequeant, magistro illius navis aut navigii eorum vestimenta, bona aut stipendium retinere ad damnorum reparationem licitum sit.

VII. Uti consules, qui posthac ulla in parte ditionis Portugalliae auxilii aut praesidii causa populi hujus reipubl. commorabuntur, a praedicto domino protectore deinceps nominentur et praeficiantur, atque ita nominati eandem autoritatem obtineant atque exerceant, quam ullus consul vel hujus vel alterius cujuscunque nationis aut in praesentiarum exercet, aut in posterum exercebit, in ditionibus praedicti regis, quantumvis Romanam religionem non profiteantur; ad causas item omnes, quae ad hujus reipubl. populum spectaverint, dijudicandas judex conservator deputetur, a quo nulla dabitur provocatio nisi ad relationis senatum, ubi controversiae ortae interpositis appellationibus intra quatuor mensium spatium ad summum finiantur.

VIII. Quod si ullus ex populo hujus reipubl. intra regna et ditionem serenissimi regis Portugalliae e vivis excesserit, libri, rationes, merces et bona ejusdem aliorumve ex populo hujus reipubl., uti ne capiantur neve occupentur ab judicibus orphanorum et absentium aut ab eorum ministris aut officialibus, neque eorum jurisdictioni obnoxia erunt, verum uti eadem bona, merces et rationes iis institoribus aut procuratoribus Anglis tradantur, qui eo in loco commorabuntur, a defunctis nominati vel deputati; quod si is, dum in vivis erat, nullos nominaverit, eadem bona, merces et rationes ex autoritate judicis conservatoris duobus pluribusve mercatoribus Anglis tradantur, qui pluribus caeterorum mercatorum suffragiis eo in loco versantium eligentur et a consule Anglicano approbati erunt, data prius cautione per idoneos fidejussores, ab eodem consule approbandos, de iisdem bonis, mercibus et rationibus legitimis dominis aut eorum veris creditoribus restituendis, et bona, quae defuncti esse constiterit, tradentur haeredibus, executoribus, vel creditoribus ejusdem.

IX. Ut nec Portugalliae rex neve ullus ex ministris ejus detineat, arrestet, nexuve occupet ullos mercatores, naucleros, gubernatores nautasve eorumve naves, merces aliave bona, quae vel hujus reipubl. vel ullius ex populo ejus fuerint, sive ad belli, sive alios quoscunque usus, nisi dominus protector aut ii, ad quos illae naves bonaque pertinuerint, ea de re prius moneantur suumque assensum praebuerint, verum ut praedictae naves, ho

« PrécédentContinuer »