¿INÉDITE DE MABILLON ET DE MONTFAUCON AVEC L'ITALIE Contenant un grand nombre de faits sur l'histoire religieuse et littéraire du 17° siècle SUIVIE DES LETTRES INÉDITES DU P. QUESNEL à Magliabechi, bibliothécaire du grand-duc de Toscane, Côme III, et au cardinal Noris ACCOMPAGNEE de Notices, d'Eclaircissements et d'une Table analytique PAR M. VALERY Auteur des Voyages historiques, littéraires et artistiques en Italie; de l'Italie comfortable, et des Curiosités et Anecdotes italiennes; de l'Académie des Sciences de Naples et de plusieurs autres Académies d'Italie. Paris., in monasterio S. Germani a Pratis, nonis februarii 1697. Admodum Reverende Pater, miraberis fortasse hominis peregrini audaciam qui nullis litteris aut officiis, nedum facie notus ad te scribit, gratiam petiturus, quam amicus a suo familiari vix postularet. Verum summa qua te pollere scio erga litteras earumque cultores benevolentia, ac R. P. Domini Joannis Mabillon testimonium : qui sese ipsum mihi pro te vadem obtulit, animum adjuvant ut id auderem ; res autem quam a te efflagito hæc est: jam ab aliquanto tempore S. Gregorii Turonensis Episcopi operibus illustrandis operam et curas meas impendo, quæ brevi prelo commissurus sum. Sed priusquam id aggrediar, cum in sacri vestri monasterii bibliothecæ codice manuscripto historia gentis nostræ id est Francorum ab eodem auctore III. 4. descripta habeatur, vellem ut mihi cujusque libri capitum cum eorum summariis seriem describendam curares, quæ mihi utilissima, immo et ferè necessaria erit ad refellendam recentis cujusdam auctoris opinationem, qui hunc auctorem media fere sui parte interpolatum fuisse contendit. Hæc porro summaria sufficiunt, cum jam variantes ab editis lectiones, quæ in hoc codice qui est no 403, occurrunt, a nostro Stephanotio acceperim. Si vero id mihi præstare vestra Reverendissima Paternitas non gravetur, quod sane ab humanitate sua spero, fasciculum Domino Claudio Estiennot nostræ congregationis Sancti Mauri in Curia Romana procuratori generali poterit committere, qui ad me quantocius ipsum transmittet. Interim Deo optimo maximo enixe precor ut te incolumem in S. Ordinis nostri bonum diutius servet ; id votum est. F. J. THEODORICI RUINART, M. B. An vero te insalutatum hoc anno præterierim, mi Erasme; an vero te mei esse immemorem? Quippe præsentem habes eximium virum, qui te habet, te capit, te rapit. Bacchinum tuum dico, quem meum etiam esse credas velim, antequam tuus esset. Audivi ex nostro Magliabechio communem amicum Casini versari (1). Utinàm tertius vobis adderer! Hunc ex animo, et ex toto corde meo nomine salutatum velim. Nec plura licet in præsens. Fac pro Ruinarto tuo quod ab te petit, si me vis habere hac in re debitorem. Cùm perfecta erit Chronici vestri editio, exemplar unum abs te peto: Yale, cordatissime Pater et Amice. Valeat noster |