ἡμῶν, ἡμεῖς δὲ ἡμέραν ἐξ ἡμέρας προσδεχόμενοι οὐδὲν τούτων ἑωράκαμεν. ἀνόητοι, συμβάλετε ἑαυτοὺς ξύλῳ· λάβετε ἄμπελον· 3 πρῶτον μὲν φυλλορροεῖ, εἶτα βλαστὸς γίνεται, μετὰ ταῦτα ἔμφαξ, εἶτα σταφυλὴ παρεστηκυῖα. οὕτως καὶ ὁ λαός μου ἀκαταστασίας 4 καὶ θλίψεις ἔσχεν· ἔπειτα ἀπολήψεται τὰ ἀγαθά. ὥστε, ἀδελφοί 5 μου, μὴ διψυχώμεν, ἀλλὰ ἐλπίσαντες ὑπομείνωμεν, ἵνα καὶ τὸν μι σθὸν κομισώμεθα. πιστὸς γάρ ἐστιν ὁ ἐπαγγειλάμενος τὰς ἀντι-6 μισθίας ἀποδιδόναι ἑκάστῳ τῶν ἔργων αὐτοῦ. ἐὰν οὖν ποιήσωμεν 7 τὴν δικαιοσύνην ἐναντίον τοῦ θεοῦ, εἰσήξομεν εἰς τὴν βασιλείαν αὐτοῦ καὶ ληψόμεθα τὰς ἐπαγγελίας ἃς οὖς οὐκ ἤκουσεν οὐδὲ ἐπὶ καρδίαν ἀνθρώπου ἀνέβη. ΚΕΦ. ΙΒ ́. Ἐκδεχώμεθα οὖν καθ' ώραν τὴν βασιλείαν τοῦ θεοῦ ἐν ἀγάπῃ 1 καὶ δικαιοσύνῃ, ἐπειδὴ οὐκ οἴδαμεν τὴν ἡμέραν τῆς ἐπιφανείας τοῦ θεοῦ. ἐπερωτηθεὶς γὰρ αὐτὸς ὁ κύριος ὑπό τινος, πότε ἥξει αὐτοῦ 2 ἡ βασιλεία, εἶπεν· ὅταν ἔσται τὰ δύο ἓν καὶ τὸ ἔξω ὡς τὸ ἔσω καὶ τὸ ἄρσεν μετὰ τῆς θηλείας, οὔτε ἄρσεν οὔτε θῆλυ. τὰ δύο δὲ ἕν3 ἐστιν, ὅταν λαλῶμεν αὑτοῖς ἀλήθειαν, καὶ ἐν δυσὶ σώμασιν ἀνυποκρίτως εἴη μία ψυχή. καὶ τὸ ἔξω ὡς τὸ ἔσω τοῦτο λέγει τὴν ψυ-4 χὴν λέγει τὸ ἔσω, τὸ δὲ ἔξω τὸ σῶμα λέγει. δν τρόπον οὖν σου τὸ σῶμα φαίνεται, οὕτως καὶ ἡ ψυχή σου δήλη ἔστω ἐν τοῖς και λοῖς ἔργοις. καὶ τὸ ἄρσεν μετὰ τῆς θηλείας οὔτε ἄρσεν οὔτε θῆλυ 5 INDEX VERBORUM. Hunc indicem non solum lexicographorum, sed etiam memoriae causa con- v. n. c. est vocabulum non classicum. Numeri cruce signati indicant vocabula, quibus additi sint ea, e conie- ß significat epistulam quam ferunt alteram. ἀγάπη 21, 7. 8. 33, 1. 49 passim. ἀγαπητός 1, 1. 7, 1. 8, 5. 56 passim. aycάto n. c. inscrip. ep. et 46, 2. άyvós 1. 3. 21,8. 29, 1. 38, 2. 48, 1. 5. ἀγωνίζωμαι 7, 1. 35, 3. ΐδης 4, 12. 51, 4. ἀδικία 35, 5. dinos 3, 4. 5, 4. 45, 3. 4. 56, 11. ἀδύνατος 27, 2. ἀέναος 20, 10. ἀθάνατος 36, 2. ἀθυμία 46, 9. ἀθῶος 46, 3 [bis]. 4. αἴγειος pro αἴγεος 17, 1. Ν. Τ. aixía 6, 1. 45, 7. 51, 2. aiμa 7, 4. 12, 7. 18, 14 Pl. 21, 6. αἰσχρός 47, 6 [bis]. αἰτέω 36, 4. 50, 2. 53, 5. 55, 4. |