Aristophanes Comoediae novem, graece. Ed. Marcus Musurus, préf. A. Manutius

αἱ ακατάληκτον ἀλλ ἀλλὰ Άλλως ἅμα ἂν αντί ἀπὸ αὐτὶ αὐτὸ αὐτοῖς αὐτὸν αὐτὸς αὐτοῦ αὐτῷ αὐτῶν γὰρ δέ δὲ καὶ δὲ ὁ δὲ τὸ δεν διὰ τὸ δίμετρον διὸ διον διόνυσος δύο ἐγὼ εἰ εἶναι εἶπε εἰπεῖν εἶπεν εἰσ εἰς τὸ εἰσὶ ἐκ ἐν ἐν τῇ ἐν τοῖς ἐξ ἑξῆς ἐπεὶ ἐπειδὴ ἐπὶ ἐς ἔτι ἔχει ἔχειν ἔχων ἡμῖν ἦν θα ἵνα καὶ τὸ καὶ τοὺς κατὰ κλέων κορωνίς λέγει μὰ μαζί μᾶλλον μὲ μὲν μετὰ μὴ μηδὲν μὴν μοι νὰ νῦν ὁ δὲ οἱ δὲ ὅμοιον ον όξιν ὅπως ὃς ὅταν ὅτι οὐ οὐδὲ οὐδὲν οὐκ οὖν οὗτος οὕτω οὕτως παρὰ παρὰ τὸ περὶ πολλὰ πρὸ πρὸς τὸ πρῶτον πῶς σαν σὺ τὰ τὰ δὲ τὰς ταῦτα τῇ τὴν τῆς τί τινὲς τίω τό τὸ δὲ τοῖς τὸν τοῦ τοὺς τουτέςι τοῦτο τοῦτο δὲ τῷ τῶν ὑπὸ φησὶ φησὶν ὧν ὡς ὡς τὸ اد او